Na placach budowy nadal dominuje tzw. technologia tradycyjna udoskonalona (technologia tradycyjna udoskonalona zakłada wykorzystanie ręcznie wmurowywanych cegieł, bloczków lub pustaków jako budulca ścian nośnych). Jednak od pewnego czasu popularniejsze stają się budynki monolityczne, które posiadają ścianową lub szkieletową konstrukcję z betonu/żelbetonu realizowaną na miejscu budowy.
Jak informuje GUS 2016 r. w budownictwie deweloperskim przy wykorzystaniu technologii tradycyjnej udoskonalonej ukończono 96,8% budynków, mieszkań ukończono 76,4%. W technologii monolitycznej ukończono 2,9 % budynków, 23,3 % mieszkań. Natomiast w technologii wielkopłytowej odpowiednio 0,1% i 0,2%. Deweloperzy wybierają technologię monolityczną głównie przy dużych budynkach.
Warty podkreślenia jest wzrost liczby oddanych mieszkań w technologii monolitycznej z 8% (2011 r.) do 23% (2016 r.).
Kolejnym ciekawym aspektem są wyniki z 2016 r. dotyczące przeciętnego czasu realizacji inwestycji poza budownictwem indywidualnym. Te dane wskazują, że wznoszenie budynków w technologii tradycyjnej udoskonalonej i monolitycznej, zajmowało praktycznie tyle samo czasu (średnio 21,1 miesiąca oraz 21,4 miesiąca). Średnim czasem budowy na poziomie około 19 miesięcy, cechowały się budynki wznoszone przy pomocy prefabrykatów (technologia wielkoblokowa i wielkopłytowa).
